Αγκίστρι
Το παραδεισένιο νησί του Αργοσαρωνικού
Το Νησί
Το Αγκιστρί είναι ένα μικρό νησί που βρίσκεται πολύ κοντά στην πρωτεύουσα Αθήνα, αλλά "πολύ μακριά" στην αίσθηση του επισκέπτη όταν καταφτάνει στο νησί και διαμένει σε αυτό. Το ιδιαίτερο γνώρισμα του νησιού είναι το πυκνό πευκοδάσος που καλύπτει όλη την έκταση του, ακόμη και στα βράχια δίπλα στην θάλασσα και η γαλαζοπράσινη θάλασσα του, ένας παράδεισος για χαλάρωση και ξεκούραση.
Υπάρχουν 4 οικισμοί, το Μεγαλοχώρι που αποτελεί την πρωτεύουσα του νησιού, την Σκάλα μεγάλο τουριστικό κέντρο, το μικρό γραφικό χωρίο Μετόχι και το χωριό Λιμενάρια στην πίσω πλευρά το νησιού. Οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν την χρυσή αμμουδιά της Σκάλας, όπου και μπορούν να βρουν beach bars, την βοτσαλωτή παραλία της Χαλικιάδας και πολλούς μικρούς κολπίσκους. Μπορούν να μεταβούν στην υπέροχη παραλία της Δραγωνέρας και στην μοναδική παραλία Απόνησος στην πίσω πλευρά του νησιού, άλλα και να κολυμπήσουν στα εντυπωσιακά βαθιά νερά της Μάριζας στο Λιμενάρια.
Υπάρχουν πολλά δρομολόγια με τοπικά λεωφορεία από και προς την Σκάλα, το Μεγαλοχώρι, την παραλία Δραγωνέρα και την Απόνησο ή μπορούν να διακινηθούν και με χερσαία ή θαλάσσια ΤΑΧΙ και με ενοικιαζόμενα μηχανάκια ή ποδήλατα. Τα μικρά νησάκια Μετόπη και Μονή είναι πολύ κοντά με υπέροχη θάλασσα. Οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν πεζοπορία στα πολλά μονοπάτια του πευκοδάσους μέχρι την πιο ψιλή κορφή το Κοντάρι, όπως και δραστηριότητες ψαρέματος, καταδύσεως, καγιάκ και ποδηλασίας.
Η επικοινωνία με την Αίγινα είναι καθημερινή και οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφτούν και τον σημαντικό αρχαιολογικό χώρο του ναού της Αφαίας, ίσως τον πιο σημαντικό και καλοδιατηρημένο ναό μετά τον Παρθενώνα. Λόγω της κοντινής απόστασης του από το λιμάνι του Πειραιά και των πολλών καθημερινών δρομολογίων οι επισκέπτες μπορούν να μεταβούν και να επισκεφτούν την Αθήνα και τους αρχαιολογικούς χώρους της, με επιστροφή την ίδια ημέρα. Τα εστιατόρια και οι ταβέρνες παρέχουν υψηλού επιπέδου κουζίνα για όλα τα γαστρονομικά γούστα.
Ιστορία
Το Αγκίστρι μαζί με την Αίγινα και τα γύρω νησιά αποτέλεσαν το Βασίλειο της Αίγινας του μυθικού Βασιλιά Αιακού και κατά την αρχαιότητα το Αγκίστρι είχε την ονομασία «Κεκρυφάλεια», που σημαίνει "στολισμένη κεφαλή". Στην δυτική ακτή του νησιού υπάρχουν, λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, βυθισμένες αρχαιότητες. Διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα υπάρχουν στο Μεγαλοχώρι, στο Πνευματικό κέντρο. Τα ευρήματα αυτά φανερώνουν ότι το νησί πρωτοκατοικήθηκε τουλάχιστον από τον 5ο π.Χ. αιώνα, από Πελοποννήσιους που ήρθαν στο νησί. Στην νεότερη ιστορία του, το Αγκίστρι δέχτηκε πολλούς αποίκους από τις απέναντι ακτές της Πελοποννήσου, κυρίως Αρβανίτες, γύρω στον 14ο αι. μ.Χ.
Έτσι, ακόμα και σήμερα, μερικές ηλικιωμένες γυναίκες φορούν φούστες διακοσμημένες με σιρίτια και κίτρινα μαντήλια.
Το 1835 δημιουργήθηκε η Κοινότητα του Αγκιστριού με Βασιλικό Διάταγμα. Κατά την απογραφή που έγινε τότε, αναφέρθηκαν 248 κάτοικοι. Μέχρι το 1940 ο πληθυσμός του νησιού διατηρήθηκε λιγοστός. Οι κάτοικοι ήταν κυρίως ψαράδες, ναυτικοί και ρετσινάδες, λόγω του πλούσιου πευκοδάσους. Μετά το 1940, ο πληθυσμός άρχισε να αυξάνεται και σήμερα έχει πάνω από 1.000 κατοίκους που τους καλοκαιρινούς μήνες πλησιάζουν τους 6.000, η κύρια ενασχόληση των κατοίκων είναι ο τουρισμός.
Μέχρι το 1960 η συγκοινωνία γινόταν με καΐκια που ερχόντουσαν από την Αίγινα. Το 1960 το νησί συνδέθηκε απ' ευθείας με τον Πειραιά και το 1973 ηλεκτροδοτήθηκε. Από το έτος 1994 υπάρχει σύνδεση με ταχύπλοα καταμαράν και με επιβατικά οχηματαγωγά και από το 2006 με ιπτάμενα υδροπτέρυγα, Από το 2011 αποτελεί Δήμο και η τουριστική ανάπτυξη είναι ιδιαίτερα μεγάλη, με πολλά έργα υποδομής χωρίς όμως να έχει αλλοιωθεί καθόλου το ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον του νησιού.
